عباس فرات یزدی
عباس فرات یزدی
قرن: ۱۴ (۱۳۴۷-۱۲۷۳ ش)؛
شاعر متخلص به فرات. در یزد به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در موطنش به پایان رسانید و براى فراگرفتن فقه و اصول به اصفهان و خراسان و بعد به تهران آمد و دوره دبیرستان را در دارالفنون به پایان رسانید.
وى در ۱۲۹۸ ش. که انجمن ادبى ایران تأسیس شد سمت منشى انجمن داشت. سپس در انجمن ادبى حکیم نظامى و انجمن ادبى فرهنگستان عضو گردید. چندى نیز به تدریس مشغول و نظامت مدارس را عهده دار بود. در ۱۳۰۵ ش. به استخدام اداره کل ژاندارمرى درآمد.
فرات از ۱۳۲۵ ش. به نشر قسمت هایى از اشعار خود همت گماشت. فرات در غزل سرایى ماهر بود و قسمتى از اشعار فکاهى او نیز با نام مستعار «ابن‌جنى» در روزنامه ها منتشر شده است. وى در تهران درگذشت.
از آثارش: «ثمرات»؛ «رشحات»؛ «نغمات»؛ «قطرات»؛ «لمعات»؛ «نفحات»؛ دیوان شعر مى باشد.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۴، ص۲۷۳.
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |